لحظه های از شب ها که نیستی

لحظه های از شب ها که نیستی....
قرارمان باشد پای تابیدن های ماه...ماه بیشتر از من وتو عاشق است ...تمام شب را منتظر معشوق تا سحر می تابد...بی اعتنابه چشمک هزاران عاشق...در انتطار یک معشوق بی قرار لحظه هاست

حواسم هست که تو هم همان ماهی را می بینی
که من می بینم اینجا...و او هم تو را ..هم چشم عاشق مرا...
بدون تو....

قرارمان باشد با ماه...
برساند نگاهم را به نگاهت...
بی کم و کاست...منتظر باش در کوچه عشق..که شبها...مهتاب از آن کوچه میگذرد...قرارمان شب مهتاب ساحل عشق...



دراین ساعت از شب که منتظر اولین سحرگاه میعاد باربم هستم
وبا دلی رنجور
از تمام ناملایمات سال گذشته
ازتمام معاصی سال گذشته
از تمام رنجهای سال گذشته
ازتمام دوری های سال گذشته

ندای دل را سمت اوی بردم که
هنوز عاشق ترازاو ندیدم
هنوز مهربان تراز او ندیدم
هنوز دلرحم تراز او ندیدم
هنوز بخشنده ترازاوندیدم

چون اموختم
او خالق من است
اورحیم من است
او ریوف من است
او کریم من است


پس
ای الله ام
ای ربم
ای ایزدم
ای یزدانم


هیچ گاه مرا تنها نگذار حتی به اندازه ای دمی
با خود
با دوست نماهایم
با دشمنانم

واز تودر خواست دارم
در خواستی عاجزانه
دوستان ویاران بی همتایم را در سال جدید به بهترین ووالاترین ارزوهایشان شادومسرور نمای
امین

(توضیح تصویر شبی ازشبهای بهار در کوهستان پارک _کرمانشاه )


کوردان مانا