‼ ️ دوست عزیز...
‼ ️ دوست عزیز...
آهای شما.
شمایی که پشت ماسکی که زدی تو فضای مجازی و لباسی که تنت کردند تو توهمی به اسم جهان واقعیت، دچار نوعی توهم به اسم درک کردن دیگرانی.
و اسم قضاوت ناقص خودتو "دلواپس بودن " میذاری...
کاش میدونستی.
کاش فکر می کردی.
چیزی در بین گوشهات، داخل جمجت خاموش شده و چیزی مهم تر درست در قفسه سینت، با هر تپش، سمی رو به داخل رگهات، به بدنت پمپاژ میکنه به اسم "یکنواخت بودن ".
وقتی از قهرمان حرف می زنیم، منظورمون کسی نیست که تو کمیک های مارول و دی سی، با شنل و لباس های بالماسکه مانندش اینور و اونور می پره و آدم نجات می ده و درنهایت محبوب می شه.
وقتی از قهرمان حرف می زنیم، از کسایی حرف میزنیم که قلبی بزرگ دارند و نمیترسن از اینکه اونو به همه نشون بدن. کسایی که "شاخ " نیستن. تحت تاثیر مصرف گرایی مدرن جامعه و لباس های پر زرق و برق فلان سلبریتی ازدواج و طلاق فلان شخص هالی وودی نبودند و همیشه ورژن اوریجینال خودشونو، بدون کدی برای انلاک کردن فول ورژن خودشون، در اختیار دیگران قرار دادند.
کسایی که در عین درد کشیدن میخندن.
کسایی که میفهمن . کسایی که گوش می دن. کسایی که هم برای بچه شیش ماهه رفیقن، هم برای سالمند نود و نه ساله.
کسایی اون بیرون هستند که برای چیزهایی که منو تو هرگز درکی ازش نداریم درحال جنگیدنند، کسایی که درون کشمکشی دائمی با شیاطین درون و بیرون، هر صبح چشم باز میکنند و هرشب پلک رو هم میذارن.
فکر کن.
به دلایل بودنت.
به اینکه قهرمان هایی مثل چستر بنینگتون، چطور زندگی کردند که میلیون ها نفر، بعد از چند ماه درحال اشک ریختن و افسوس خوردنند که چرا نتونستند بیشتر از وجودش بهره ببرن.
به جای حرف بیهوده زدن، فکر کن.
چستر بنینگتون یک قهرمان بود.
فکر کن و به مغز و قلبت رجوع کن تا بفهمی،
که یک قهرمان چطور زندگی میکنه،
چطور میمیره،
و چطور دوباره متولد می شه...
#التماس_تفکر
# قهرمانان_هرگز_نمیمیرند
#Rip_Hero
.
.
#Linkin_park
آهای شما.
شمایی که پشت ماسکی که زدی تو فضای مجازی و لباسی که تنت کردند تو توهمی به اسم جهان واقعیت، دچار نوعی توهم به اسم درک کردن دیگرانی.
و اسم قضاوت ناقص خودتو "دلواپس بودن " میذاری...
کاش میدونستی.
کاش فکر می کردی.
چیزی در بین گوشهات، داخل جمجت خاموش شده و چیزی مهم تر درست در قفسه سینت، با هر تپش، سمی رو به داخل رگهات، به بدنت پمپاژ میکنه به اسم "یکنواخت بودن ".
وقتی از قهرمان حرف می زنیم، منظورمون کسی نیست که تو کمیک های مارول و دی سی، با شنل و لباس های بالماسکه مانندش اینور و اونور می پره و آدم نجات می ده و درنهایت محبوب می شه.
وقتی از قهرمان حرف می زنیم، از کسایی حرف میزنیم که قلبی بزرگ دارند و نمیترسن از اینکه اونو به همه نشون بدن. کسایی که "شاخ " نیستن. تحت تاثیر مصرف گرایی مدرن جامعه و لباس های پر زرق و برق فلان سلبریتی ازدواج و طلاق فلان شخص هالی وودی نبودند و همیشه ورژن اوریجینال خودشونو، بدون کدی برای انلاک کردن فول ورژن خودشون، در اختیار دیگران قرار دادند.
کسایی که در عین درد کشیدن میخندن.
کسایی که میفهمن . کسایی که گوش می دن. کسایی که هم برای بچه شیش ماهه رفیقن، هم برای سالمند نود و نه ساله.
کسایی اون بیرون هستند که برای چیزهایی که منو تو هرگز درکی ازش نداریم درحال جنگیدنند، کسایی که درون کشمکشی دائمی با شیاطین درون و بیرون، هر صبح چشم باز میکنند و هرشب پلک رو هم میذارن.
فکر کن.
به دلایل بودنت.
به اینکه قهرمان هایی مثل چستر بنینگتون، چطور زندگی کردند که میلیون ها نفر، بعد از چند ماه درحال اشک ریختن و افسوس خوردنند که چرا نتونستند بیشتر از وجودش بهره ببرن.
به جای حرف بیهوده زدن، فکر کن.
چستر بنینگتون یک قهرمان بود.
فکر کن و به مغز و قلبت رجوع کن تا بفهمی،
که یک قهرمان چطور زندگی میکنه،
چطور میمیره،
و چطور دوباره متولد می شه...
#التماس_تفکر
# قهرمانان_هرگز_نمیمیرند
#Rip_Hero
.
.
#Linkin_park
۱۲.۲k
۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.