مادر

مادر،
روسری ات را بردار
تا ببینم بر شب موهایت
چند زمستان برف نشسته است
تا من به بهار رسیده ام !!
به جرم اینکه بهشت زیر پایت بود،
دنیا را برای خود جهنم كردي !!
نگران من نباش
حال من خوب است...
فقط كمي بزرگتر شده ام،،، " عقلم قد كشيده!"
شعورم متبلور شده... دلتنگي هايم
كوچك شده اند...
و در فاصله ي كوتاه لبخند و اشكهايم،،،
اموخته ام زندگي كنم... سايه ات هميشه بر سرم باد مادرم