خوش نشین بر لب آبی که روان میگذرد

خوش نشین بر لب آبی که روان میگذرد

تا ڪه احساس کنی عمر چنان میگذرد

ازصدای گذر آب چنان میفهمی

تندتراز آب روان عمرگران میگذرد

زندگی رانفسی ارزش غم خوردن نیست

انقدرسیربخند ڪه ندانی غم چیست