گوشه ای از اقدامات و دستاوردهای هخامنشیان (بخش سوم):

8. چاپارخانه‌ها: ایرانیان یک سامانه پستی آیینی و کارآمد به نام «چاپارخانه» نوآوری کردند. مصریان و آشوریان نیز سامانه نوشتاری و پیک داشتند، ولی تنها در زمان داریوش یکم بود که جهان نخستین شبکه سامانه‌های پیام‌رسانی پرسرعت و پست خانه‌ای خود را به دست آورد. یک پستچی ایرانی بارآور بسته بر اسبی می‌پرید، آن را تا حد خستگی میراند و سپس در مکانی برای جایگزینی (که کم و بیش یک روز با هم دوری داشتند)، اسب‌ها را جایگزین میکرد. بعد از یک صبحانه شتابان شامل انجیر روی نان تخت، اسبی تازه می‌آوردند و در سریع‌ترین زمان به تاخت در جاده‌ها برمیگشتند. همه این ها بسیار سریعتر، بسیار ایمن‌تر و بسیار موثرتر از هر چیزی بود که قبلاً انجام شده بود.
9. جاده‌ها: جاده دیرینگی درازی دارد. نخستین کسانی که در تاریخ اقدام به ساخت جاده کردند مصریان و سومریان بودند ولی بهترین جاده توسط ایرانیان در دوره هخامنشی ساخته شد که بخش‌های مهم کشور را به هم متصل میکرد و «راه شاهی» نامیده میشد. (اسلاید 3) ایرانیان شبکه‌ای از 2500 کیلومتر جاده را از استان‌های مرزی به پارسه (تخت جمشید) ساختند.
10. ساتراپی‌ها: ساتراپ (خشَثرَپاون) یک فرماندار بومی بود که توسط شاهنشاه گماشته میشد و به او آزادی‌های سرزمین ویژه‌ای داده میشد تا کاری که بهتر بود را انجام بدهد، همین شکل فدرال امروزی (تا زمانی که به سود شاهنشاهی و کشور باشد، برای نمونه کورش بزرگ نخست یک فرد لیدی را به عنوان ساتراپ لیدیه برگزید، ولی پس از آن از روی سرپیچی و شورش وی، ساتراپ ایرانی گماشت). تقریبا 26 ساتراپی در بیش از 5 میلیون کیلومتر از امپراتوری وجود داشت. این یک قدرت‌سپاری کامل نبود. بخاطر ساتراپی‌ها است که ایران اغلب به عنوان اولین "کشور" شناخته میشود.
11. لشگر جاویدان: از زمان داریوش بزرگ هخامنشیان دارای سپاه ثابتی به نام «جاویدان ها» بوده‌اند، که متشکل از ده هزار نفر بوده‌است. این گارد از این رو گارد جاویدان نامیده می‌شد که در صورت بیماری، زخمی شدن یا مرگ یکی از اعضاء بی‌درنگ کسی از ذخیره‌ها جای او را می‌گرفت. افراد گارد ده هزار نفری جاویدان و هنگ گارد سواره تشکیل نخبگان سپاه هخامنشی را می‌دادند.

بخش قبلی: https://wisgoon.com/pin/58326158/