مـــن از سکوت می آیم

مـــن از سکوت می آیم

از تدفین غمگیـن واژه در قبــر آه

از تکه پاره های روز خاطـره می آیم چسـبیده به شـب و گریه

با دسـت های می آیم که سـتاره و ماه را به آسـمان دوخته اند

جــاده اما پیدا نشـد و تــو گم شـدی

من از انتـهای راه می آیم از پیچـی تا پایان کـه بـه آخـر نرسـید