اینک منم! کسی که نهادش نژاده است

اینک منم! کسی که نهادش نژاده است
بسیار حیله دیده است ولی صاف و ساده است
نیمش بلوط و نیم دگر سرو، سال هاست
بس ریشه کرده است و بسی ایستاده است
بی نان، خلل به مهرِ مدامش نمی رسد
با دست بسته، شکر که رویش گشاده است
در عصر سفلگان که به ناحق سواره اند
دارد سری بلند که پایش پیاده است
فرقی ندارد آنچه ندارد چه بود و چیست؟
وقتی به چنته آنچه که دارد، اراده است
از درد و رنج، بار فراوان به دوش خویش
برده است و هیچ باج به دنیا نداده است
از بندگی بری ست، مبادا گمان کنی
غیر از خدا به پای کسی سر نهاده است