عست را با خودم دارم

عكست را با خودم دارم
همراهِ صدای ضبط شده ات
و هر روزبه انجمن های ادبی سر میزنم!
گوشه ای به التماس شاعری را گیر میاورم
عكست را نشان میدهم
و سكوت ضبط شده ی صدایت را !
همان دوستت دارم هایی را
كه هیچ وقت نگفتی...
و بعد اصرار میكنم
تو را بسراید!
دیروز بلاخره شاعری قبول كرد
مدتی عكست را نگاه كرد
و به سكوت دوستت دارم هایت گوش داد
نگاهی به من كرد و
با لبخند روی تكه كاغذی نوشت:
"برگرد...
این دیوانه
دلش تنگ است..."