چقدر احمقیم که فکر میکنیم

📝
چقدر احمقیم که فکر میکنیم
هم دیگر را میشناسیم...
گاهی‌در بیست و چند سالگی اتفاقاتی ،
آدم را به اندازه ی ۶۰ سال پخته میکند ....
رنگ عوض کردن آدمها!
دل شکستن هایشان!
حرف های تلخ و نیش دارشان...
آدم را متحیر میکند !!!
بعد میگویی صد رحمت به همان غریبه ی ندیده
و نشناخته !!
وقتی انتظارش را نداری و
چنان خُرد میشوی
که تکه های شکسته ات
دیگر به درد بند زدن هم نمیخورد !!
میفهمی ،
شناختن آدمها کار بیست و چند سال هم نیست !
باید سفید کنی تمام موهایت را ،
باید طعم شکسته شدن را بچشی ،
باید خُرد شوی!
بعد خودت را لعنت کنی
که چقدر احمقی!!
من هم؛
نشناختم،
نمیشناسم،
و امیدی هم ندارم...
این آدمها آنقدر رنگ عوض میکنند
که گیجت میکنند...
حتی عزیزترینشان...

👤 #گیلدا_عبداللهی
دیدگاه ها (۲)

من وخورشید نشستیم وتوافق ڪردیم☀ ️صبح را با طپشِ اسمِ توآغازڪ...

بیت الغزل هر غزل ناب رقیه ستخورشید علی اصغر و مهتاب رقیه ستن...

ای بشر این جهان خواهی نخواهیبر همه خواهدگذشت فکر آن وادی بکن...

سرزمینی که «پخمِگانش» شاغل باشند!،و «نخبگانش» بیکار!؛صادراتش...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط