در به درتر از باد زیستم در سرزمینی که گیاهی در آن نمی روید. ای تیز خرامان! لنگی پای من از ناهمواری راه شما بود... احمد_شاملو
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.