‍چمران

‍چمران
:آوینی
:باکری
:زین الدین
.....
یک آسمان پر ستاره ازآن من است....
یک آسمان لاجوردی و پاک ....

کجای پای سرنوشت میلنگید که مولود این نقطه از وجود بودیم ؟
ستاره های آسمان لاجوردی ما
دود مدرنتیه آبی آسمانمان را هم به تاراج برده
سالهاست خیره ی زمینیم! دلتان به حالمان میسوزد؟
خبرش رسیده گهگاهی فاتحه ای میخوانید برای اهالی این دردستان
درد می‌کشیم
زخم میبینیم
کشته میشویم
بی آنکه بدانیم!
کوچه هایمان همه بن بست شده!
عطر کاکتوس میدهد زمانه مان
گه گاهی راه بلدی باشد میانبر بزند دست بی بی را پیدا کند به شما برسد
اینجا اما زندانی ساخته ایم به تاریکی واژه ی تحریف شده ی #آزادی
آسمان غرق دود است و نوری نمیرسد که راه بیابیم
و درد استخوان سوز میدانید چیست؟
اینکه خوشیم به این حبس زجر آور
آری اسیر شدیم!!!
به همین راحتی
کاش پنجره ای باز شود
جوانمردانه مثل همیشه
دست این معجزه را رها کنید بر سر ثانیه های غبار آلودمان
هرچند میدانم کریم تر از این حرفهاید
سند تاییدش همین تصویر

آن سر دنیا
جوانی لباسی پوشیده بود منقش به تصویر خداییتان
جایت خالی سید
از بوسنی رسید به قلب اروپا تهاجم فرهنگی مان
هرچند میدانم هنوز حواستان هست
قدری بیشتر دعا کنید
دعا اثر دارد
شما همانهایی بودید که حصر آبادان شکستید
کوچه ی بن بست که کاری برایتان ندارد!
عطر کاکتوس کجا
شمه ای از نرگسانه تان کجا!!!
پیام تصویر را دریافت کردیم:
هستید!!!از همیشه پر رنگ تر!!