گاه آدم خود آدم عشق است

گاه آدم، خود آدم، عشق است.
بودنش عشق است.رفتن و نگاه کردنش عشق است. دست و قلبش عشق است.
در تو عشق می.جوشد، بی آنکه ردش را بشناسی. بی آنکه بدانی از کجا در تو پیدا شده...
#محمود_دولت_آبادی
دیدگاه ها (۱)

کجاست جای رسیدن و پهن کردن یک فرش و بی خیال نشستن؟ #سهراب

دوست بداریدو بگذارید که دوست داشته شویدآدم بدونِ این بساط‌ها...

این آدمای خسته توی اتوبوسی که آخر شب داره میره سمت آخرین ایس...

زندگی در نهایت رها کردن و فراموشیه ولی چیزی که بیشتر از همه ...

سوار ماشین شدیم رسیدیم که جونگکوک گفت جونگکوک: از کنارم جم ن...

چشمهایت را میبوسممی دانم هیچ کس ،هیچ گاهدر هیچ لحظه ای از آف...

باید بدانی دیدنت هر روز رویا می شوداین دل برای حس تو غرق تمن...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط