امیرالمومنین فقط علی ابن ابیطالب علیه السلام است

1/2 نکته‏ها و پیام های سوره مائده آیه 55:

1- در شأن نزول آیه آمده است: سائلی وارد مسجد شد و از مردم درخواست کمک کرد. کسی چیزی به او نداد. حضرت علی علیه السلام در حالی که به نماز مشغول بود، در حال رکوع، انگشتر خود را به سائل بخشید. در تکریم این بخشش، این آیه نازل شد.
ماجرای فوق را ده نفر از اصحاب پیامبر مانند: ابن عباس، عمّار یاسر، جابربن عبداللّه، ابوذر، انس‏بن مالک، بلال و ... نقل کرده‏اند و شیعه و سنّی در این شأن نزول، توافق دارند. عمّار یاسر می‏گوید: پس از انفاق انگشتر در نماز و نزول آیه بود که رسول‏خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «مَن کنتُ مولاه فعلیّ مولاه».

2- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در غدیرخم، برای بیان مقام حضرت علی علیه السلام این آیه را تلاوت فرمود. و خود علی علیه السلام نیز برای حقّانیّت خویش، بارها این آیه را می‏خواند. ابوذر که خود شاهد ماجرا بوده است، در مسجد الحرام برای مردم داستان فوق را نقل می‏کرد.
امام باقر علیه السلام فرمود: «خداوند پیامبرش را دستور داد که ولایت علی علیه السلام را مطرح کند و این آیه را نازل کرد».
امام صادق علیه السلام فرمود: «علی علیه السلام هزاران شاهد در غدیر خم داشت، ولی نتوانست حقّ خود را بگیرد، در حالی که اگر یک مسلمان دو شاهد داشته باشد، حقّ خود را می‏گیرد!»

3- کلمه‏ی «ولی» در این آیه، به معنای دوست و یاور نیست، چون دوستی و یاری مربوط به همه مسلمانان است، نه آنان که در حال رکوع انفاق می‏کنند.

4- امام صادق علیه السلام فرمودند: منظور از الَّذِینَ آمَنُوا ...، علی علیه السلام و اولاد او علیهم السلام تا روز قیامت هستند. پس هرکس از اولاد او به جایگاه امامت رسید با این ویژگی مثل اوست، آنان در حال رکوع صدقه می‏دهند.
مرحوم فیض کاشانی در کتاب نوادر، حدیثی را نقل می‏کند که بر اساس آن سایر امامان معصوم نیز در حال نماز و رکوع به فقرا صدقه داده‏اند که این عمل با جمع بودن کلمات‏ «یُقِیمُونَ‏، یُؤْتُونَ، راکِعُونَ» سازگارتر است.