پدرم دفترشعری آورد،تکیه بر پُشتی داد:شعرِ زیبایی خواند،و مرا برد به آرامش زیبایِ یقین!زندگی شاید،شعر زیبای پدرم بود که خواند...✍ سهراب سپهری