با یه قامت شکسته ، با نگاهی مات و خسته ، سرشو برده تو شون

با یه قامت شکسته ، با نگاهی مات و خسته ، سرشو برده تو شونش ، یه نفر تنها نشسته ، توی تنهایش یه درده ، جای پای قلبی سرده ، گل سرخی بوده اما ، دیگه پژمرده و زرده ، فارغ از دیروز و فرداش ، غرقه تو دریای درداش ، حسرتش یه عشق نابه ، که وفا کنه به عهداش .