عباس جان از تو که مینویسم تمام کلمات خیساند و در سکوت

عباس جان! از تو که می‏نویسم، تمام کلمات خیس‏اند و در سکوت یاد تو، چیزی جز دریا نمی‏گذرد. ای ایستاده‏ ترین دریا ! مشک خالی‏ات، اشتیاق تمام آب‏های جهان را برانگیخته است تا قطره ‏قطره تو را فریاد کنند.
امروز، کتاب عاشورا را که ورق می‏زنی، با مقدمه عباس آبرو می‏گیرد تا بلندترین شعر خون، به نام تو سروده شود و به امضای حسین علیه‏ السلام برسد.
بوسه می‏زنم بر دستانی که از مسیر فرات برگشت تا نمایش وفا را در قلب هر مسلمان، به تعزیه بنشیند؛ از آن روز، تمام رودها سراسیمه پی تو میگردنند.

میلاد#قمر_بنی_هاشم مبارک
دیدگاه ها (۹)

یک خیابان کرده مجنونم تو می دانی کجاستآن خیابان کوی جانان قط...

.

.

مادرش الزایمر داشت...بهش گفت مادر یه بیماری داری،باید بخاطر ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط