یک شعر بلند است تماشای نگاهت

🍒🌱یک شعر بلند است ، تماشای نگاهت
دیوان قطوری شده آن صورت ماهت
هر چند تو را  ، لای کتابم بگذارم  ! ؛
پنهان نشود برق دو چشمان سیاهت
بیخود کند از خود دل پر شور و شرم را 
دیوانگی و ،  دلبریِ گاه به گاهت
مانند زلیخا شده ام کشته ی یوسف
تبعیدم و آواره ی ، تاریکیِ چاهت
در کشور خوبان که تویی جاه و جلالش
قربانی اول منم از ، خیلِ سپاهت !
تسخیر حیا ، محو مرامت شده ام یار
هرگز نشوم دور ، از آغوش و پناهت
اکسیرِ جوانیِ مرا ، دست تو بس بود
عمری بده  از دولتی و شوکتِ شاهت
پایان برسان ،  رنجِ تماشا شدنم را ! 
رنجی که شد از بخت بلا دیده گواهت
از "آدم" و "حوّا" شدنت خلق ! چه حاصل ؛
وقتی که نجوشد عشقی از سینه و آهت
از روِز ازل منتظرم تا که بیایی !
صد بوته ی "پونه" بنشانم سر راهت🍒🌱


افسانه_احمدی_پونه