ن دسترس ب یار دارم

نہ دسترسے بہ یار دارم
نہ طاقت انتظار دارم
هر جور ڪہ از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم
در دل غم تو ڪنم خزینه
گر یڪ دل و گر هزار دارم
این خستہ دلم چو موے باریڪ
از زلف تو یادگار دارم
من ڪاندہ تو ڪشیدہ باشم
اندوہ زمانہ خوار دارم
در آب دو دیدہ از تو غرقم
و امید لب و ڪنار دارم
دل بردے و تن زدے همین بود
من با تو بسے شمار دارم
دشنام همی‌دهے بہ سعدی
من با دو لب تو ڪار دارم