برداشتی ازسوره ی فیل

{برداشتی ازسوره ی فیل}

((آسمانی پرواز))

در بیابان گل بود،

چشمه ای از یک دور،

سایه ی زیبایی،

هدیه ای در دل نور.

یک سبد تنهایی،

در درون یک خار،

کینه ای می پاشید،

روی گلدان یار.

گل ولی زیباتر،

کینه ها را می شست،

آسمانی پرواز،

خارها را می کشت.

خارها خرد و خمیر،

در پس مشتی سنگ،

زار و گریان گشتند،

از هیاهوی جنگ.

باز هم گل ماند و ،

در جهان شد زیبا،

در پس این قصه،

حکمتی شد پیدا.



http://akharinayeyenoor.persianblog.ir

#یا_مهدی_ادرکنی#وبلاگ_آخرین_آیه_ی_نور