و خدا مےداند،باران ڪه مےبارد

و خدا مےداند،باران ڪه مےبارد
پشتِ هر ڪدامـ از این پنجره ها
در این خانه هایِ پر از سڪـوت
چه بُغض هاے تلخے مےشڪند..!
چه ناله ها به آسمان مےرود ..!
شانه هایے ڪه مےلرزند
آغوش هایے ڪه خالیست ..
و آنے ڪه باید نیست
تا دلِ بے تاب و بیقرار را ، رام و آرامـ ڪند.
اَمان از ؏ـــشق
اَمان از روزهایِ بارانے
ڪه حساب و ڪتابِ دل را بهمـ مےریزد...