.

.
اگر این دنیا غریبه پرور اَست،تو آشنا بمان...
تو پای خوبی هایت بمان...
مردم حرف می زنند،حرف باد می شود می وزد در هوا و تو را دور تر می کند اَز تمام کسانی که "باور" برایشان یک چهار حرفی نا آشناست...
اگر کسی معنای عاشقانه هایت را نفهمید بر روی عشق خط نکش!
عاشقانه هایت را محکم در آغوش بگیر و بگذار برای داشتنش آغوشت را بفهمند...
دنیا خوب، بد، زشت، زیبا فراوان دارد!
تو خوب باش....
تو زیبا بمان و بگذار با دیدنت هر رهگذرِ نااُمیدی لبخند بزند،رو به آسمان نگاه کند و زیر لب بگوید:
هنوز هم عشق پیدا می شود...
.
.
.