انقدری به من نزدیک شدی که دیگه فکر نمیکنم چیزی توی این دنیا بتونه تورو از ذهن من پاک کنه، تو از دیار همون آدم های منقرض شدهای، از جایی که چشم ها بوی عشق میدن و لبخندها طعم شکوفه گلابی؛ من نمیدونم باید از غزل های کدوم سرزمین برات بخونم که لایق روح نیلوفری تو باشم اما تو بدون، من انقدری بهت فکر کردم که هیچ بعیدی نیست بعد از مردنم استخون هایم عطر تورو بدن.
#تکس
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.