شندم ه چون قو زبا بمرد

شنيدم كه چون قوي زيبا بميرد
                                 
فریبنده زاد و فریبا بمیرد

شب مرگ تنها نشيند به موجي
                                 
رود گوشه اي دور و تنها بميرد

در آن گوشه چندان غزل خواندآن شب
                                  
كه خود در ميان غزل ها بميرد

گروهي بر آنند كاين مرغ شيدا
                                  
كجا عاشقي كرد ؛ آنجا بميرد

شب مرگ از بيم آنجا شتابد
                                 
كه از مرگ غافل شود تا بميرد

من اين نكته گيرم كه باور نكردم
                                 
نديدم كه قويي به صحرا بميرد

چو روزي ز آغوش دريا برآمد
                                  
شبي هم در آغوش دريا بميرد

تو دريا ي من بودي آغوش واكن 
                               
كه ميخواهد اين قوي زيبا بميرد

 
دکتر مهدی حمیدی