صبح که شعرم بیدار میشود

صبح که شعرم بیدار می‌شود
می‌بینم بسترم سرشار از گُلِ عشقِ توست
و عشق تو آفتاب است آنگاه که
درونم طلوع می‌کنی و می‌بینمت