طلب بخشش شیعیان
طلب بخشش شیعیان
عبدالله بن مسعود، روایت کرده است که: روزی نزد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم رفتم و گفتم: ای رسول خدا! حق را به من نشان بده تا از او پیروی کنم؟
فرمود: یا ابن مسعود به آن پستو برو.
وارد پستو شدم، دیدم امیرالمؤمنین علیه السلام رکوع و سجده می کرد و در تعقیب نماز خود می گفت: خدایا! به حرمت محمد، بنده و پیامبرت،گنه کاران شیعه مرا ببخش.
ابن مسعود گفت: بیرون آمدم تا آن چه را دیدم برای پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم تعریف کنم.
دیدم حضرت صلی الله علیه و آله و سلم در حال رکوع و سجود است
و می گوید: خدایا به حرمت بنده ات علی، گنه کاران امت من را ببخش.
ابن مسعود گفته: من ترسیدم و بیهوش شدم،
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم سر برداشت و فرمود:
ای ابن مسعود! آیا بعد از ایمان، کافر شدی؟
گفتم: به خدا پناه می برم، اما دیدم علی علیه السلام به حق تو از خداوند تعالی مسئلت می کند و تو به حق علی.
فرمود: ای ابن مسعود، خداوند تبارک و تعالی، من، علی، حسن و حسین صلوات الله علیهم اجمعین را هزار سال قبل از خلقت هستی از نور عظمت خود خلق کرد؛
زمانی که هیچ تسبیح و تقدیسی نبود.
سپس خداوند نور مرا شکافت و آسمان ها و زمین را از آن آفرید.ولذا من از آسمان ها و زمین برترم
و نور علی علیه السلام را شکافت و عرش و کرسی را از آن آفرید پس علی علیه السلام از عرش و کرسی برتر است.
و نور حسن علیه السلام را شکافت ولوح و قلم را از آن آفرید.و حسن علیه السلام از لوح و قلم برتر است.
نور حسین علیه السلام را شکافت و بهشت ها و حورالعین را از آن آفرید. پس حسین علیه السلام از آنها برتر است.
آن گاه، شرق وغرب تاریک شد و ملائکه از آن تاریکی به خداوند عز و جل شکایت کردند و گفتند: خدایا! به حق این نورهایی که خلق کردی، این تاریکی را از ما دور کن. خداوند عز و جل روحی را آفرید و به روح دیگر نزدیک کرد و از آن دو نوری آفرید.
پس نور را به روح افزود و زهرا سلام الله علیها را از آن خلق کرد.
به همین علت آن حضرت، زهراء(درخشان، نورانی) نامیده شد و مشرق و مغرب از آن نور روشن شد.
ای ابن مسعود، وقتی روز قیامت برپا شود، خداوند عز و جل به من و امیرالمومنین علی علیه السلام می گوید: هر که را خواستید به جهنم ببرید،
و این معنی کلام خداوند است که فرمود:
«أَلقِیَا فِی جَهَنَّمَ کُل کَفَّارٍ عَنِیدٍ»
کفار کسی است که نبوت و رسالت مرا انکار می کند و عنید کسی است که با امیرالمؤمنین علی و اهل بیت علیهما السلام او و شیعه او دشمنی بورزد.
فضائل ابن شاذان، ص 129
کانال فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام
لطفاً در نشر فضائل و مظلومیت امیرالمؤمنین علی علیه السلام ما را یاری کنید
لینک کانال
https://telegram.me/fazaeleamiralmomenin
عبدالله بن مسعود، روایت کرده است که: روزی نزد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم رفتم و گفتم: ای رسول خدا! حق را به من نشان بده تا از او پیروی کنم؟
فرمود: یا ابن مسعود به آن پستو برو.
وارد پستو شدم، دیدم امیرالمؤمنین علیه السلام رکوع و سجده می کرد و در تعقیب نماز خود می گفت: خدایا! به حرمت محمد، بنده و پیامبرت،گنه کاران شیعه مرا ببخش.
ابن مسعود گفت: بیرون آمدم تا آن چه را دیدم برای پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم تعریف کنم.
دیدم حضرت صلی الله علیه و آله و سلم در حال رکوع و سجود است
و می گوید: خدایا به حرمت بنده ات علی، گنه کاران امت من را ببخش.
ابن مسعود گفته: من ترسیدم و بیهوش شدم،
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم سر برداشت و فرمود:
ای ابن مسعود! آیا بعد از ایمان، کافر شدی؟
گفتم: به خدا پناه می برم، اما دیدم علی علیه السلام به حق تو از خداوند تعالی مسئلت می کند و تو به حق علی.
فرمود: ای ابن مسعود، خداوند تبارک و تعالی، من، علی، حسن و حسین صلوات الله علیهم اجمعین را هزار سال قبل از خلقت هستی از نور عظمت خود خلق کرد؛
زمانی که هیچ تسبیح و تقدیسی نبود.
سپس خداوند نور مرا شکافت و آسمان ها و زمین را از آن آفرید.ولذا من از آسمان ها و زمین برترم
و نور علی علیه السلام را شکافت و عرش و کرسی را از آن آفرید پس علی علیه السلام از عرش و کرسی برتر است.
و نور حسن علیه السلام را شکافت ولوح و قلم را از آن آفرید.و حسن علیه السلام از لوح و قلم برتر است.
نور حسین علیه السلام را شکافت و بهشت ها و حورالعین را از آن آفرید. پس حسین علیه السلام از آنها برتر است.
آن گاه، شرق وغرب تاریک شد و ملائکه از آن تاریکی به خداوند عز و جل شکایت کردند و گفتند: خدایا! به حق این نورهایی که خلق کردی، این تاریکی را از ما دور کن. خداوند عز و جل روحی را آفرید و به روح دیگر نزدیک کرد و از آن دو نوری آفرید.
پس نور را به روح افزود و زهرا سلام الله علیها را از آن خلق کرد.
به همین علت آن حضرت، زهراء(درخشان، نورانی) نامیده شد و مشرق و مغرب از آن نور روشن شد.
ای ابن مسعود، وقتی روز قیامت برپا شود، خداوند عز و جل به من و امیرالمومنین علی علیه السلام می گوید: هر که را خواستید به جهنم ببرید،
و این معنی کلام خداوند است که فرمود:
«أَلقِیَا فِی جَهَنَّمَ کُل کَفَّارٍ عَنِیدٍ»
کفار کسی است که نبوت و رسالت مرا انکار می کند و عنید کسی است که با امیرالمؤمنین علی و اهل بیت علیهما السلام او و شیعه او دشمنی بورزد.
فضائل ابن شاذان، ص 129
کانال فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام
لطفاً در نشر فضائل و مظلومیت امیرالمؤمنین علی علیه السلام ما را یاری کنید
لینک کانال
https://telegram.me/fazaeleamiralmomenin
- ۴.۴k
- ۰۴ خرداد ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط