صبحگاهان که چهره می نماید روزگار،

صبحگاهان که چهره می‌نماید روزگار،

پنجره های پرطراوت امید،

خنده کنان،

نور را به وسعت آبی دل، فرا می خواند؛

وه چه صبحی است این صبح دل انگیز ...!