دوماه

دوماهﺩﯾﮕﺮﺍﻣﺮﻭﺯ
ﭘﺎﺭﺳﺎﻝﻣﯽﺷﻮﺩ
ﻭﻣﺎﻫﻤﯿﺸﻪﭼﺸﻤﻤﺎﻥ
ﭘﯽﻓﺮﺩﺍﺳﺖ
ﺍﻓﺴﻮﺱﻓﮑﺮﭘﺎﯾﯿﺰ،
ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥﺭﺍﻭﺑﻪﻓﮑﺮﺑﻬﺎﺭ،
ﺯﻣﺴﺘﺎﻥﺭﺍﻓﺪﺍﻣﯽﮐﻨﯿﻢ.
عیدراﺟﺸﻦ
ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢﻭﺩﻭﺑﺎﺭﻩﻫﻤﺎﻧﯽ
ﻣﯽﺷﻮﯾﻢﮐﻪﺑﻮﺩﯾﻢ؛
ﺑﺎﺍﺧﺘﻼف چندتارموی سپیدتر!

بیاییم تازمان ازدست نرفته قدرهمدیگربدانیم وارج بنهیم به همه انسانها.
عمرمیگذرد وفرصت هانیزدرسایه عمرهمانندابرهادرآسمان ،پس تازنده ایم مهربانانه بباریم برقلب دوستان وآشنایان وهموطنانمان .تاحکمفرمانی کنددوستی ومحبت برسرزمین دلهای تشنه محبت وصداقت .