تو این روزها یادمون نره اونایی که سال برای امنیت و آرام

تو این روزها یادمون نره اونایی که 8 سال برای امنیت و آرامش ما جنگیدن هم جوون بودن...اونام هزار تا امید و آرزو داشتن...اونام عاشق شده بودن... اونام زن و بچه و خانواده شونو دوست داشتن... اونام می خواستن درس بخونن و دانشگاه برن و الان بشن آقای دکتر و آقای مهندس و آقای رئیس...اما...گذشتن...گذاشتن و گذشتن تا ما امروز با آرامش و بی دغدغه کنار عشقمون و کنار خانواده مون و تو شهرمون زندگی کنیم... نامردیه یادمون بره که همین شهدا چه حقی بر گردنمون دارن...نامردیه...نامرد نباشیم...