ادامه پست قبل

35 - و در حـالي كـه بـه خـود سـتـم مـي كرد در باغش گام نهاد و گفت من گمان نمي كنم هرگز اين باغ فاني و نابود شود.

36 - و بـاور نـمـي كـنـم قـيـامت برپا گردد و اگر به سوي پروردگارم بازگردم (و قيامتي در كار باشد) جايگاهي بهتر از اينجا خواهم يافت !
۳۷ - دوسـت (بـا ايـمـان )ش در حـالي كـه بـا او بـه گفتگو پرداخته بود گفت : آيا به خـدائي كـه تـو را از خـاك و سـپس از نطفه آفريد، و بعد از آن تو را مرد كاملي قرار داد كافر شدي ؟!

38 - ولي مـن كـسـي هـسـتـم كـه (الله ) پـروردگـار مـن اسـت ، و هـيـچـكـس را شـريـك پروردگارم قرار نمي دهم .

39 - تـو چرا هنگامي كه وارد باغت شدي نگفتي اين نعمتي است كه خدا خواسته ؟ قوت (و نـيـروئي ) جـز از نـاحـيـه خـدا نـيـسـت ، امـا اگـر مـي بـيـنـي مـن از نـظـر مال و فرزند از تو كمترم (مطلب مهمي نيست ).

40 - شـايد پروردگارم بهتر از باغ تو به من بدهد، و مجازات حساب شده اي از آسمان بـر بـاغ تـو فـرو فـرسـتـد، آنـچـنـانـكـه آنـرا بـه زمـيـن بـي گـيـاه لغـزنـده اي تبديل كند!

41 - و يـا آب آن در اعـمـاق زمـيـن فـرو رود، آنچنانكه هرگز قدرت جستجوي آنرا نداشته باشي ! - بـا كـسـانـي باش كه پروردگار خود را صبح و عصر مي خوانند، و تنها ذات او را مـي طـلبند، هرگز چشمهاي خود را، بخاطر زينتهاي دنيا، از آنها برمگير، و از كساني كه قـلبـشـان را از يـاد خـود غـافـل سـاخـتـيم اطاعت مكن ، همانها كه پيروي هواي نفس كردند، و كارهايشان افراطي است .

42 - (بـه هـر حـال عـذاب خـدا فرا رسيد) و تمام ميوه هاي آن نابود شد، او مرتبا دستهاي خـود را - بـخـاطـر هـزيـنه هائي كه در آن صرف كرده بود - بهم مي ماليد، در حالي كه تـمـام بـاغ بـر پايه ها فرو ريخته بود، و مي گفت ايكاش كسي را شريك پروردگارم قرار نداده بودم !

43 - و گـروهي ، غير از خدا، نداشت كه او را ياري كنند، و نمي توانست از خويشتن ياري گيرد.

44 - در ايـن هـنـگـام ثـابـت شـد كـه ولايـت (و قـدرت ) از آن خـداونـد حـق اسـت ، او است كه برترين ثواب و بهترين عاقبت را (براي مطيعان ) دارد.

45 - زنـدگـي دنـيـا را براي آنها به آبي تشبيه كن كه از آسمان فرو مي فرستيم ، و به وسيله آن گياهان زمين ، سرسبز و درهم فرو مي روند، اما بعد از مدتي مي خشكند، به گونه اي بادها آنها را به هر سو پراكنده مي كنند، و خداوند بر هر چيز توانا است