نقد منتقد سایت Filmfare بر فیلم Fan
نقد منتقد سایت Filmfare بر فیلم Fan
هوادار ، بهترین بازی شاهرخ خان پس از چک ده ایندیاست، درسته فیلم به کاملی اون کار درام نیست که موضوعش در مورد ورزش هاکی بود اما هوادار یه تریلر با ثبات و عالیه . فیلم ، مفهومی تک داره که با جلوه های ویژه ماهرانه و همینطور نقش آفرینی اس آر کی ، که در دونقش بازی ای قهارانه رو از خودش ارائه داده تونسته به فیلمی جذاب تبدیل شه . هوادار با کنترلی که بر داستان گوییش داره شما رو حیرت زده میکنه و داستانشو چنان کوبنده و با ترکیبی عالی از لحظات اکشن دیدنی و موقعیت های سخت بیان میکنه که بیننده خیلی از لحظات رو باید روی لبه صندلیش به تماشای فیلم بشینه . فیلم از نماهای اغراق آمیز که مدتی بود به بازی شاهرخ اسیب میزدن خوشبختانه دوری کرده.
هوادار ، بی تردید یه کار ماسالاست ، شما در اون پیچ و خم های داستانی ، تعقیب و گریز ، مبارزه و دیالوگ بازی های خاص این فیلمها رو دارید ، اما با وجود استفاده از این فرمول ها ، به سمت کارهای کلیشه ای نرفته . حبیب فیصل فیلمنامه ای یدست نوشته و مانیش شرمای کارگردان ، طعم امروزی ای رو به فیلم اضافه کرده . شرما درسته ژانر اکشن رو برای فیلمش بر گزیده اما استفاده از این ژانر رو به قیمت آسیب رسوندن به داستانش تموم نکرده .به عنوان مثال زمانی که دو کاراکتر شاهرخ خان به دنبال هم هستن ، رمز و راز باطنی کارهاشون و همینطور انگیزه هاشون در همین حین ، مورد پردازش قرار میگیره . دو شخصیت اصلی داستان میتونستند به صورت محترمانه مشکلاتشون رو حل و فصل کنند اما هردو این مسئله رو به سطحی نمایشی میبرند چون نمیدونن که کی باید از این کارشون دست بکشن . حس منطقی خاصی که در فیلمه باعث شده که هوادار تبدیل به کاری هوشمندانه شه . حتی تک گویی ای در باب ذات پوچ طرفداری از ستاره ها در فیلمنامه اومده که خوشبختانه هیچ قسمتی از این تک گویی حالت موعظه به خودش نگرفته.
چیزی که هوادار رو به یه کار تک تبدیل کرده ، فن آوری ایه که برای رویارویی همزمان دو شخصیت شاهرخ به کار برده شده . گاراو ، فن دوآتیشه آرین ، کاملا با استفاده از فن آوری سه بعدی چهره ساخته شده . طی این فرآیند چهره اس آر کی با تمام حالات چهره اش ، بصورت دیجیتالی ساخته و روی چهره یه شخص دیگه گذاشته شده تا یه شخصیت تازه بوجود بیاد . مهم نیست که گاهی قیافه گاراو پلاستیکی به نظر میاد و یا شبیه یه ماهی غذا میخوره ، چون گذشته از این اشکالات جزئی ، این فن آوری باعث شده سناریویی دو شخصیت اس آر کی ، محشر از اب در بیاد .همینطور سخن گفتن شاهرخ در قالب شخصیت گاراو که با لهجه اهالی دهلی حرف میزنه هم بسیار عالیه. اس آر کی در شخصیت گاراو ما رو به یاد بازی های درخشانش در فیلم های "در" و "انجام" میندازه . در طرف دیگه شخصیت ستاره بزرگ ، آرین خانا رو داریم که در چهره و بدن اون دیگه خبری از تکنولوژی نیست . شاهرخ خیلی عالی شخصیت آرین خانای محبوب ، که انعکاسی از شخصیت واقعی خودش هست رو ترسیم کرده و به واقع این یکی از بهترین بازی های کارنامه هنریه شاهرخ خانه.
اس ار کی و همینطور مانیش شرمای کارگردان بهترین عملکرد ممکن رو برای این فیلم داشتند ، برخی از تصمیمات در مورد هوادار ، عالی بودن؛ به عنوان مثال این مسئله که هیچ اهنگ و رقصی رو در فیلم نمی شنویم و نمیبینیم باعث شده بیشتر درگیر داستان شیم . موزیک متن و فیلمبرداری ، عواملی هستند تا اون چیزی که دید کارگردانه بهتر به تصویر کشیده شه .با وجود اینکه فیلم حدود دو ساعت و نیمه در تمام مدت نشاطشو برای بیننده حفظ میکنه . قطعا هوادار فیلمی جون داره ، فیلمی که مفهومی تازه رو به کار برده و مقدار کافی رنگ و بو به این مفهوم اضافه کرده . شاید شما از رویکرد فرمولی هوادار خوشتون نیاد اما هیجان ها و بزن بزن های فیلم باعث نشدن قدرت داستان خدشه دار شه . هم شخصیت ستاره سینما و هم طرفدارش ، خصوصیات منفی خودشون رو دارن و این باعث شده که هوادار فیلم هوشمندانه باشه.
نمره: 4
منتقد : راچیت گوپتا – Filmfare
مترجم: سعید بهمن
@cafenaqd @Bollywoodd
هوادار ، بهترین بازی شاهرخ خان پس از چک ده ایندیاست، درسته فیلم به کاملی اون کار درام نیست که موضوعش در مورد ورزش هاکی بود اما هوادار یه تریلر با ثبات و عالیه . فیلم ، مفهومی تک داره که با جلوه های ویژه ماهرانه و همینطور نقش آفرینی اس آر کی ، که در دونقش بازی ای قهارانه رو از خودش ارائه داده تونسته به فیلمی جذاب تبدیل شه . هوادار با کنترلی که بر داستان گوییش داره شما رو حیرت زده میکنه و داستانشو چنان کوبنده و با ترکیبی عالی از لحظات اکشن دیدنی و موقعیت های سخت بیان میکنه که بیننده خیلی از لحظات رو باید روی لبه صندلیش به تماشای فیلم بشینه . فیلم از نماهای اغراق آمیز که مدتی بود به بازی شاهرخ اسیب میزدن خوشبختانه دوری کرده.
هوادار ، بی تردید یه کار ماسالاست ، شما در اون پیچ و خم های داستانی ، تعقیب و گریز ، مبارزه و دیالوگ بازی های خاص این فیلمها رو دارید ، اما با وجود استفاده از این فرمول ها ، به سمت کارهای کلیشه ای نرفته . حبیب فیصل فیلمنامه ای یدست نوشته و مانیش شرمای کارگردان ، طعم امروزی ای رو به فیلم اضافه کرده . شرما درسته ژانر اکشن رو برای فیلمش بر گزیده اما استفاده از این ژانر رو به قیمت آسیب رسوندن به داستانش تموم نکرده .به عنوان مثال زمانی که دو کاراکتر شاهرخ خان به دنبال هم هستن ، رمز و راز باطنی کارهاشون و همینطور انگیزه هاشون در همین حین ، مورد پردازش قرار میگیره . دو شخصیت اصلی داستان میتونستند به صورت محترمانه مشکلاتشون رو حل و فصل کنند اما هردو این مسئله رو به سطحی نمایشی میبرند چون نمیدونن که کی باید از این کارشون دست بکشن . حس منطقی خاصی که در فیلمه باعث شده که هوادار تبدیل به کاری هوشمندانه شه . حتی تک گویی ای در باب ذات پوچ طرفداری از ستاره ها در فیلمنامه اومده که خوشبختانه هیچ قسمتی از این تک گویی حالت موعظه به خودش نگرفته.
چیزی که هوادار رو به یه کار تک تبدیل کرده ، فن آوری ایه که برای رویارویی همزمان دو شخصیت شاهرخ به کار برده شده . گاراو ، فن دوآتیشه آرین ، کاملا با استفاده از فن آوری سه بعدی چهره ساخته شده . طی این فرآیند چهره اس آر کی با تمام حالات چهره اش ، بصورت دیجیتالی ساخته و روی چهره یه شخص دیگه گذاشته شده تا یه شخصیت تازه بوجود بیاد . مهم نیست که گاهی قیافه گاراو پلاستیکی به نظر میاد و یا شبیه یه ماهی غذا میخوره ، چون گذشته از این اشکالات جزئی ، این فن آوری باعث شده سناریویی دو شخصیت اس آر کی ، محشر از اب در بیاد .همینطور سخن گفتن شاهرخ در قالب شخصیت گاراو که با لهجه اهالی دهلی حرف میزنه هم بسیار عالیه. اس آر کی در شخصیت گاراو ما رو به یاد بازی های درخشانش در فیلم های "در" و "انجام" میندازه . در طرف دیگه شخصیت ستاره بزرگ ، آرین خانا رو داریم که در چهره و بدن اون دیگه خبری از تکنولوژی نیست . شاهرخ خیلی عالی شخصیت آرین خانای محبوب ، که انعکاسی از شخصیت واقعی خودش هست رو ترسیم کرده و به واقع این یکی از بهترین بازی های کارنامه هنریه شاهرخ خانه.
اس ار کی و همینطور مانیش شرمای کارگردان بهترین عملکرد ممکن رو برای این فیلم داشتند ، برخی از تصمیمات در مورد هوادار ، عالی بودن؛ به عنوان مثال این مسئله که هیچ اهنگ و رقصی رو در فیلم نمی شنویم و نمیبینیم باعث شده بیشتر درگیر داستان شیم . موزیک متن و فیلمبرداری ، عواملی هستند تا اون چیزی که دید کارگردانه بهتر به تصویر کشیده شه .با وجود اینکه فیلم حدود دو ساعت و نیمه در تمام مدت نشاطشو برای بیننده حفظ میکنه . قطعا هوادار فیلمی جون داره ، فیلمی که مفهومی تازه رو به کار برده و مقدار کافی رنگ و بو به این مفهوم اضافه کرده . شاید شما از رویکرد فرمولی هوادار خوشتون نیاد اما هیجان ها و بزن بزن های فیلم باعث نشدن قدرت داستان خدشه دار شه . هم شخصیت ستاره سینما و هم طرفدارش ، خصوصیات منفی خودشون رو دارن و این باعث شده که هوادار فیلم هوشمندانه باشه.
نمره: 4
منتقد : راچیت گوپتا – Filmfare
مترجم: سعید بهمن
@cafenaqd @Bollywoodd
- ۹.۳k
- ۲۸ فروردین ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۸)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط