بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت دوم :
بدیهی است که وقتی بدی‌ها از بین بروند، آثار سوء آنها نیز بر طرف می‌گردد، مضافاً بر این که خوبی‌ها نیز آثار خودشان را دارند؛ بنابراین شرایط استجابت دعا نیز فراهم می‌گردد.
واژۀ نماز برای صلاه، کامل و جامع نمی‌ باشد، چرا که نماز به هر گونه نیایشی برای هر کسی یا هر چیزی گفته می‌شود، اما صلاه از ریشۀ صلّ به معنای وصل می‌باشد؛ لذا انسان، با صلاه، صلوات، صله ارحام و سایر حسنات، به رحمت واسعۀ الهی وصل میگردد،پس گناهانش بخشوده، دعاهایش مستجاب و مشکلاتش مرتفع می‌گردد.
اما، نماز نیز باید نماز باشد. نه این که بگوییم الزاماً باید با فهم کامل و خضوع و خشوع در حدّ اعلی باشد، بلکه نماز باید برای نزدیکی به خدا اقامه شود، چنان که در نیت نماز می‌گوییم: این نماز را می‌ خوانم، قربة الی الله؛ لذا اگر چه امید داریم که نماز، دعا، توسلات، حسنات، مجاهدت‌ها و سایر عبادات‌ها از جمله نماز اول وقت، مقدرات و اسباب برآورده شدن حاجات را فراهم سازد، اما نماز برای حاجت، نماز قربة الی الله نیست؛ پس باید نماز قربة الی الله اقامه شود و البته درقنوت یا پس از نماز، برای حاجات دعا شود. چنان که در نیت دو رکعت نماز حاجت نیز می‌گوییم: قربة الی الله می‌خوانم، یعنی نمازم برای حاجت نیست،بلکه برای عبادت خداوند متعال است،اگر چه حاجاتی نیز دارم و با این نماز به او تقرب می‌جویم.
امید و ناامیدی : هرگز نباید به بهانۀ من گناهکارم، از رحمت خداوند متعال ناامید شد!
به دوستی گفتم: التماس دعا، گفت: ای آقا! من با این همه گناهانم، چگونه دعا کنم و خدا چگونه دعای من را می‌پذیرد؟! به او گفتم: من نگفتم که تو کسی هستی و نگفتم که تو مستجاب کن، بلکه گفتم تو دعا کن! آن که دعا را می‌ شنود و مستجاب می‌نماید، خداوند رحمان و رحیم است.
استغفار، توبه، دعا، توسلات و ...، اختصاصی به مؤمنان ندارد، بلکه گناهکاران، بیشتر به آنها احتیاج دارند. خداوند سبحان در قرآن مجید، بندگان گناهکارش را خطاب قرار داده و فرموده که هرگز از رحمت من ناامید نشوید، چون من تمامی گناهان را یکجا می‌بخشم و باید دقت کنیم که ناامیدی از رحمت الهی، به هر بهانه‌ای، نه تنها به مثابۀ شرک میباشد،بلکه افترای به اوست؛ چرا که انکار رحمت، مغفرت، جود و کرم اوست: قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ - بگو: ای بندگان من كه علیه خود زیاده‌ روی و ستم كرده‏‌ايد!(ادامه دارد...)