الحمد لله الذی یجیبنی حین نادیه و

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یُجِیبُنِی حِینَ أُنَادِیهِ وَ یَسْتُرُ عَلَیَّ کُلَّ عَوْرَهٍ وَ أَنَا أَعْصِیهِ‏
ستایش خدا را که چون او را ندا کنم جواب دهد و هر عیب و نقص را بر من بپوشاند در حالى که مرتکب معصیت او هستم

وَ یُعَظِّمُ النِّعْمَهَ عَلَیَّ فَلاَ أُجَازِیهِ فَکَمْ مِنْ مَوْهِبَهٍ هَنِیئَهٍ قَدْ أَعْطَانِی‏
و مرا نعمت بزرگ میبخشد و شکرش نمیگزارم پس چه بسیار موهبت و بخشش گرانبها مرا عطا کرد

وَ عَظِیمَهٍ مَخُوفَهٍ قَدْ کَفَانِی وَ بَهْجَهٍ مُونِقَهٍ قَدْ أَرَانِی فَأُثْنِی عَلَیْهِ حَامِداً وَ أَذْکُرُهُ مُسَبِّحاً
و چه امور هولناک سخت را از من دفع کرد و شادمانیهاى شگفت‏انگیز را نمودارم ساخت پس من هم او را به ستایش ثنا گویم و به پاکى منزه از هر عیب بودن یاد کنم