مــــدرســــه که مــــی رفــــتــــیم هربــــار که دفــــ
مــــدرســــه که مــــی‌رفــــتــــیم هربــــار که دفــــتــــر مــــشــــقــــ‌مــــون رو جــــا مــــی‌ذاشــــتــــیم مــــعــــلــــمــــ‌مــــون مــــی‌گــــفــــت "مــــواظــــب بــــاش خــــودت رو جــــا نــــذاری" و مــــا مــــی‌خــــنــــدیدیم و فــــکر مــــی‌کردیم نــــمــــیشــــه خــــودمــــون رو جــــا بــــذاریم !
بــــزرگ که شــــدیم بــــارها و بــــارها یه قــــســــمــــت از خــــودمــــون رو جــــا گــــذاشــــتــــیم تــــو یه کافــــه،تــــو یه خــــیابــــون،تــــو یه خــــاطــــره ویاحتی تــــو یه آغــــوش...
بــــزرگ که شــــدیم بــــارها و بــــارها یه قــــســــمــــت از خــــودمــــون رو جــــا گــــذاشــــتــــیم تــــو یه کافــــه،تــــو یه خــــیابــــون،تــــو یه خــــاطــــره ویاحتی تــــو یه آغــــوش...
۶.۹k
۱۱ اسفند ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.