شبیه جمعه ی ساکت

شبیه جمعه‌ی ساکت
شبیه آخر پاییز
شبیه انقلاب شب چله، سرد و عجیبم
لبم انار و نگاهم؛
دو شمع کوچک و سرکش
چو فال مبهم حافظ
چه بی قرار و شکیبم.
شبیه برف نخستین
شبیه سوز زمستان
که هم ستوده‌ی خلقم
هم از منند گریزان
چه ناشیانه غریبم...