ازنامههایمنبرایتو

ازنامه‌هایِ‌من‌برایِ‌تو ..
آن لحظه که شعله‌ی گاز را کم میکنی
تا آبِ کتری جوش بیاید،
آن لحظه که چایت را مینوشی و بعد
آخرین صفحه از کافکا در کرانه را بھ
پایان میرسانی،
آنجا که خوابت نمی‌برد
و مثل همیشه به نوشتن پناه می‌آوری،
درست آن لحظه که
هیچ کاری برای انجام دادن نداری،
کلمه‌ای برایم بنویس و به سمت من
روانه کن ..
شاید اندوهِ لطیفِ روزگارِ مرا
بشورد، این بی حوصلگی‌های
روزگارِ تو ..