نشسته ام و فکر میکنم به گذشته ام

نشسته ام‌ و فکر میکنم به گذشته ام...
به مشکلاتی که داشتم...
سرِ مشکلات و چاله چوله هایی که در زندگی ام پیش آمد چه غصه ها که نخوردم،چه اشک ها که نریختم...
اما حالا میخندم به رفتار های آن زمانم
به این فکر میکنم که آیا ارزشش را داشت
ارزش این را داشت آنقدر حرص بخورم و عمرم سر مشکلاتم برود...
یادش بخیر فکر میکردم دنیا به آخر رسیده
فکر میکردم دیگر به هیچ جا نخواهم رسید
اما حالا میخندم به رفتارهای گذشته ام...
میخواهم این را بگویم
زندگی مانند دریاست رفیق...
یک وقت هایی آرام است
یک وقت هایی باد و طوفان میزند و موج دار میشود و تو را بالا و پایین میکند
یک وقت هایی غرق میشوی و باید دست و پا بزنی و خودت را نجات بدهی...
گلایه نکن از زندگی ...
هیچوقت به این فکر نکن دنیا به آخر رسیده
هیچوقت مقابل مشکلاتت طوری رفتار نکن که دو فردای دیگر به رفتار الان خودت بخندی...