دلار بدون پشتوانه، یک کاغذ بی ارزش است.
دلار بدون پشتوانه، یک کاغذ بی ارزش است.
من اعتقاد ندارم این آبادانی که در امریکا و برخی از دولت‌های اروپایی است، حاصل تلاش و کوشش مردم آنجاست. البته مردم آنجا تلاش می‌کنند. اما این فاصله ناشی از تلاش نیست، ناشی از چپاول سیستماتیک و برنامه‌ریزی‌شده ثروت دیگران است.
بگذارید یک موردش را به شما بگویم. بعد از جنگ جهانی دوم یک نشست اقتصادی برقرار شد و معاهده‌ای به نام برتون وودز در امریکا تنظیم شد که بر اساس آن دلار به عنوان ارز جهان‌شمول معرفی شد؛ یعنی پولی که دولت‌ها با آن پول بین خودشان مبادله کنند. همان‌طوری که در مصر یا ایران یک پول واحدی بین مردم مبادله می‌شود، برای مبادلات بین‌المللی دلار انتخاب شد.
اما نگرانی از این بود که دولت‌های امریکا دلارهای تقلبی و بدون پشتوانه چاپ کنند و در دنیا منتشر کنند. شرط گذاشته شد که معادل دلارهایی که خزانه‌داری امریکا منتشر می‌کند، باید طلا ذخیره کند. این اطمینانی ایجاد می‌کرد که امریکا دلار بدون پشتوانه چاپ نکند.
دلار بدون پشتوانه چه خطری دارد؟ یک کاغذ است و فاقد ارزش. با پنج سنت یک اسکناس صد دلاری چاپ می‌کنند و در دنیا توزیع می‌کنند. می‌دهند به ملت‌ها و کالاها و محصولات کشاورزی را می‌گیرند.
در سال ۱۹۷۰دولت امریکا به‌طور یک‌جانبه این قرارداد را لغو کرد؛ یعنی این که طلا پشتوانه دلار باشد را هم حذف کرد. معنایش این است که مسئولین امریکایی هر مقدار می‌توانند دلار چاپ می‌کنند و در دنیا توزیع می‌کنند. یعنی چه؟ یعنی یک دزدی مدرن و سیستماتیک از جیب همه ملت‌ها. یعنی انتقال کسری بودجه و تورم امریکا به دیگران و بردن ثروت دیگران به امریکا.
با این حال امروز به بن‌بست رسیده‌اند. بالاخره اقتصاد جهان برای پذیرفتن دلارهای تقلبی ظرفیتی دارد. آن ظرفیت پر شد و آثارش به اقتصاد امریکا و اروپا برگشته است و دچار بحران شده‌اند، برای نجات اقتصاد خودشان نیازمند تسلط مجدد بر منطقه ما و انرژی ارزان هستند.
۱۱ خرداد ۱۳۹۰ / سخنرانی در جمع نخبگان مصری
#احمدی_نژاد
#دلار
#آمریکا
#Ahmadinejad
#dollar
#usa
من اعتقاد ندارم این آبادانی که در امریکا و برخی از دولت‌های اروپایی است، حاصل تلاش و کوشش مردم آنجاست. البته مردم آنجا تلاش می‌کنند. اما این فاصله ناشی از تلاش نیست، ناشی از چپاول سیستماتیک و برنامه‌ریزی‌شده ثروت دیگران است.
بگذارید یک موردش را به شما بگویم. بعد از جنگ جهانی دوم یک نشست اقتصادی برقرار شد و معاهده‌ای به نام برتون وودز در امریکا تنظیم شد که بر اساس آن دلار به عنوان ارز جهان‌شمول معرفی شد؛ یعنی پولی که دولت‌ها با آن پول بین خودشان مبادله کنند. همان‌طوری که در مصر یا ایران یک پول واحدی بین مردم مبادله می‌شود، برای مبادلات بین‌المللی دلار انتخاب شد.
اما نگرانی از این بود که دولت‌های امریکا دلارهای تقلبی و بدون پشتوانه چاپ کنند و در دنیا منتشر کنند. شرط گذاشته شد که معادل دلارهایی که خزانه‌داری امریکا منتشر می‌کند، باید طلا ذخیره کند. این اطمینانی ایجاد می‌کرد که امریکا دلار بدون پشتوانه چاپ نکند.
دلار بدون پشتوانه چه خطری دارد؟ یک کاغذ است و فاقد ارزش. با پنج سنت یک اسکناس صد دلاری چاپ می‌کنند و در دنیا توزیع می‌کنند. می‌دهند به ملت‌ها و کالاها و محصولات کشاورزی را می‌گیرند.
در سال ۱۹۷۰دولت امریکا به‌طور یک‌جانبه این قرارداد را لغو کرد؛ یعنی این که طلا پشتوانه دلار باشد را هم حذف کرد. معنایش این است که مسئولین امریکایی هر مقدار می‌توانند دلار چاپ می‌کنند و در دنیا توزیع می‌کنند. یعنی چه؟ یعنی یک دزدی مدرن و سیستماتیک از جیب همه ملت‌ها. یعنی انتقال کسری بودجه و تورم امریکا به دیگران و بردن ثروت دیگران به امریکا.
با این حال امروز به بن‌بست رسیده‌اند. بالاخره اقتصاد جهان برای پذیرفتن دلارهای تقلبی ظرفیتی دارد. آن ظرفیت پر شد و آثارش به اقتصاد امریکا و اروپا برگشته است و دچار بحران شده‌اند، برای نجات اقتصاد خودشان نیازمند تسلط مجدد بر منطقه ما و انرژی ارزان هستند.
۱۱ خرداد ۱۳۹۰ / سخنرانی در جمع نخبگان مصری
#احمدی_نژاد
#دلار
#آمریکا
#Ahmadinejad
#dollar
#usa
۱.۳k
۰۲ اردیبهشت ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.