آبان در چشم ابرها خشکیده است

آبان در چشم ابرها خشکیده است...
دلتنگی های خیابان از پهلوی ابرها بیرون زده...
همه ی ناودان ها را دیوار اعدام کرده...
و شهر در نفرین کوچه ها بیابان شده است...
اینجا من قهرمان فیلم های وسترنم...
تنها و دلشکسته...
سلاحم سیگارست...
در جنگ با کوچه هایی که..
سال هاست با اتفاق های بهتری ..
که قرار نیست در آن بیفتد،...
مرده ام...