تـــو ماهی و من ماهیِ این برکه ی کاشی
تـــو ماهی و من ماهیِ این برکه ی کاشی
اندوه بزرگی است زمانی که نبـاشی
آه از نفـس پاک تـو و صبح نشابـور
از چشـم تو و حجـر فیروزه تراشی
پلکـی بزن ای مخزن اسرار ، که هـربار
فیـروزه و یاقوت به آفـاق بپـاشی
ای باد سبک سار ! مـرا بگذر و بگذار
هـشدار که آرامش ما را نخـراشی !
هــرگز به تو دستم نرسد ماهِ بلندم
اندوه بزرگی است ! چه باشی..چه نباشی
علیرضا بدیع
اندوه بزرگی است زمانی که نبـاشی
آه از نفـس پاک تـو و صبح نشابـور
از چشـم تو و حجـر فیروزه تراشی
پلکـی بزن ای مخزن اسرار ، که هـربار
فیـروزه و یاقوت به آفـاق بپـاشی
ای باد سبک سار ! مـرا بگذر و بگذار
هـشدار که آرامش ما را نخـراشی !
هــرگز به تو دستم نرسد ماهِ بلندم
اندوه بزرگی است ! چه باشی..چه نباشی
علیرضا بدیع
۸۶۶
۳۱ خرداد ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۹)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.