تا وقتی یاد نگیریم

تا وقتی یاد نگیریم
خام قربان صدقه
عزیزم، جانم های روزمرگی آدمها نشویم
تا وقتی رابطه هایمان
فقط در چهارچوب یک گوشی تلفن
شیرین و تلخ شود
و همیشه منتظر آمدن و نیامدن
پیام دادن و ندادن
آدم خیالیمان باشیم
تا وقتی انتخابمان
هر لحظه اراده کند می تواند نباشد
یعنی حواست باشد
یک احساسهایی هست زودگذرند
فقط حواست را گیج می کنند
که تا آخر عمر
تلخی و پشیمانی اش با تو می ماند
که نه می شود فریاد زد و نه خفه شد