پیام ناشناس....

با شور و شوق به صفحه ی نمایش بزرگ روبروش خیره بود...
بد جوری غرق اون برنامه بود....
انقدری که حتی متوجه ی گذر زمان هم نبود....
بعد از تموم شدن برنامش در حساس ترین نقطه ی فیلمش فحشی نسار تبلیغات بازرگانی و کارگردان فیلم کرد....
با ناامیدی به سمت آشپز خونه رفت تا شروع کنه به جمع کردن آشغال دونی که بهش میگفت «خونه»...
هدفونشو برداشت و به گوشیش وصل کرد..
پلی لیستشو بخش کرد و شروع به شستن ظرف های توی سینک کرد...
اما یک چیزی اذیتش می‌کرد..
به طور مداوم صدای نوتیف پیام های گوشیش نمیزاشت تمرکزی روی آهنگ و کاری که میکنه داشته باشه....
با کلافگی دستکش های ظرف شور رو درآورد و نگاهی به گوشیش انداخت....
«8 پیغام از ناشناس »
عجیب بود...
ناشناس...
مداوم این اسم توی ذهنش اکو میشد...
یعنی کیه...؟ چی میخواد این موقع شب.... ؟کدوم خریه باز؟
سوالات نمی‌گذاشتند خوب فکر کنه
تسلیم کنجکاوی شد و پیام هارو باز کرد....
و یکی یکی شروی به خوندن کرد....
____________________________________________
(سلام)
(خوبی...؟)
(میخواستم ببینمت)
(میخوام بهت چیز مهمی بگم)
(امشب بیا)
(مطمئنم بیداری.... میشناسمت...)
(امشب ساعت 3 صب جای پارک همیشگی...)
(میبینمت....)

_____________________________________________

توی بهت عجیبی بود....
هان؟ این کیه...؟ چی میخواد؟ کدوم پارک..؟منو میشناسه؟ چه چیز مهمی؟
سوالات مداوم توی ذهنش میچرخیدند....
نمی‌دونست چیکار کنه....
ولی فقط یک چیز میدونست....
اینکه هرکی هست مطمئنا یکی از نزدیکاشه...
ولی خب اینو ننه قمرم میدونه...
ب هر حال....
اون فقط یک پارکو میشناخت....
یک پارک که همیشه تنهایی برای فرار کردن از فشار درساش و زندگیش به اونجا میرفت...
همینه....
ولی خب تنهایی رفتن به اونجا خطر ناک بود....
خیلی خطرناک...
سردرگم بودو گیج....
ولی با این حال احمقانه ترین ایده به ذهنش رسید.....



اوکی.... این اولین پستمه.... شروعم.... برای شما...
امید وارم حتی برای ی چوسه هم که شده خوشتون اومده باشه
من خودم میدونم ریدم... (حرف همیشگیم) ولی خب به بزرگیه خودتون ببخشید
این پارت اول بود.... شروعش و اگه جدی حمایت باشه تا جون دارم براتون مینویسم....
خیلی حرف زدم... ولی درکل اگه لیاقتشو دارم لایک کن...و اگه میشه.... ی کامنتم برام بزار که بدونم نوشتم کسی هست که بخونه....
چون خیلی بهم انرژی میده

با احترام....

کیم هینا