چه زیباست باران!

چه زیباست باران!
پس از غبار و گرما،
در خیابان پهن و آتشین،
در کوچه باریک،
چه زیباست باران!

چه ضربی گرفته بر بام ها،
چون صدای سمکوب اسب ها!
چگونه از گلوی لبریز ناودان
می جوشد و بیرون می پاشد!
از پهنای قاب پنجره
شروشر فرو می ریزد،
و شتابان و گسترده،
با خیزاب های گل آلود
چون رودی در امتداد جوی می خروشد،
باران،باران خوشایند!

کتاب:از شکسپیر تا الیوت