چهارشنبه سوری در کوردستانبخش چهارم

چهارشنبه سوری در کوردستان_بخش چهارم

 



به دباغخانه رفتن
 از ظهر روز سه‌شنبه آخر سال جنب و جوشی که مقدمه اجرای مراسم است در میان زنان، دختران، اطفال و گاهی نیز تعدادی از مردهای جوان و میان سال بچشم میخورد. شیوه تدارک برای اجرای مراسم آنقدر گویا است که اگر کسی از تقویم روز هم بی اطلاع باشد، از قرائن می فهمد که شب چهارشنبه سوری است.

در حدود ساعت3 – 2 بعد از ظهر از محله‌های شهر دسته دسته زنان و دختران و بچه‌ها که همه لباس‌های تازه و پر زرق و برق پوشیده و در حد متداول آرایش یا بهتر گفته شود سرخ آب سفید‌آبی کرده‌اند راهی دباغخانه ( بان دواخانه ) میشوند.دباغخانه در پائین شهر در محلی که یک نهر از کنار آن می گذدر ، واقع است ( همانطور که از مفهومش پیداست دباغخانه کارگاهی است که چرم خام گوسفندان و حیوانات را در آنجا دباغی می کند. از قدیم مرسوم بوده است که این قبیل کارگاهها از جهت حفظ بهداشت عمومی در خارج از شهر باشد تا فاضل آب حاصل از کار دباغی در منطقه مسکونی جاری نشود).

هر کدام از زنان و دختران دم بخت یک تخم مرغ و یک شیشه خالی یا ظرف سفالی خای همراه میبرند و در منطقه وسیعی که اطراف آن را باغات (گریاشان) در بر گرفته و نهر بزرگی از وسط آن می گذرد پراکنده شده و بعد هر کسی سعی دارد خود را به مجرای خروجی فاضل آب دباغخانه ( البته فرض از فاضل آب: همان آب است که از حوضچه‌های مخصوص دباغی چرم خارج میشود) برساند که در نتیجه سر و صدا و بیا و برو و قیل و قال برپا میشود. وقتی این سرو صدا و ازدحام با انواع چادرهای گل گلی در می آمیزد ، از دور منظره بسیار جالبی را به وجود می آورد.







#کورد
#کوردستان
#فرهنگ
#تمدن
#اصالت