مردی در کنار رودخانه ای ایستاده بود . . . .

مردی در کنار رودخانه ای ایستاده بود . . . .

ناگهان صدای فریادی را شنید ،

و متوجه شد که کسی در حال غرق شدن است . . . .

فوراً به آب پرید و او را نجات داد . . . .

اما پیش از آن که نفسی تازه کند ,

فریادهای دیگری را شنید و باز به آب پرید . . . .

و دو نفر دیگر را نجات داد . . . . !

اما پیش از این که حالش جا بیاید ,

صدای چهار نفر دیگر را که کمک می خواستند شنید . . . . !

او تمام روز را صرف نجات افرادی کرد ,

که در چنگال امواج خروشان گرفتار شده بودند . . . .

غافل از این که چند قدمی بالاتر ,

دیوانه ای مردم را یکی یکی به رودخانه می انداخت . . . . !





عارفی را دیدند مشعلی و جام آبی در دست ،

پرسیدند : کجا میروی . . . . ؟

گفت : می روم با آتش ، بهشت را بسوزانم ,

و با آب جهنم را خاموش کنم . . . .

تا مردم خدا را فقط به خاطر عشق به او بپرستند ,

نه به خاطر عیاشی در بهشت و ترس از جهنم . . . .



"اگر ز کوی تو بویی به من رساند باد ،
تمام هستی خود را به باد خواهم داد..."