ﻣﺮﺩﻩ ﺷﻮﻫﺎ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ
ﻟﺐ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﭼﻘﺪﺭ ﻗﺸﻨﮓ ﺩﻭﺳﺘـــــــــــــــــــــﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺭﺍ
ﺑﺎ ﭼﻬﺎﺭ ﻫﺠﺎﯼ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﺩﺍ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﻭ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺍﺯ ﺗـــــــــــــﻮ
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻻﯼ ﺳﻄﺮﻫﺎ ﺭﯾﺸﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻧﺪ .
ﭼﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ
ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻄﺮ ﺑﻮﺳــــــــــــــــــــــﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ
ﺩﺭ ﺗﻮﺣﺶ ﮔﻞ ﻫﺎﯼ ﺳﺮﺥ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﻭ ﻣﻮﻫﺎﯾﻢ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻥ ﺗـــــــــــــــــﻮ
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﺩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﻫﺎﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﯽ ﺑﺮﺩﻧﺪ .
ﺗـــــــــــــــــــــﻮ ﺍﻣﺎ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ
ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﻤـــــــــــــﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ
ﻣﻮﻫﺎﯼ ﻣــــــــــــــــــــﻦ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﺸﮑﯽ ﺗﺮ ﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﺗﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ
ﻻﯼ ﻣﻮﻫﺎﯼ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺑﺒﺮﯼ
ﻭ " ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨــــــــــــــــــــــﯿﺮ "
ﺳﻬﻢ ﮐﻮﭼﮑﻢ ﺍﺯ ﺷﺒﺎﻧــــــــــــــــــــــﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ 
دیدگاه ها (۲)

عزیزم زندگی همیشه بهار نیستگاه ابر سایه نمناکش رو برسر بهتری...

آرام می آیم همانجای همیشگی ، سر همان ساعت همیشگیبا همان شوق ...

صبح است و شمیم خوش عطر و دل انگیز بهار به همراه قطرات باران ...

من از تمام آسمان یک باران را میخواهم…از تمام زمین یک خیابان ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط