رسسه و چال تشنیجون غم د بارم ایمشو

رَسِسَه وِ چالِ تِشنی ،جون غم دِ بارِم  ایمشو

که زَمَه  وِ سیم آخر ، بُرِسَه سِتارِم   ایمشو



ائقدر میام و میرِم ،وِ مِنِی تو وا  خیالِت

که وسیل آوِلَه  پا ،دل تون  درآرم   ایمشو



دلِ شیت بیقرارِم   مِث  پیچ  و تاو  گیسِت

یه گِری نِمیلَه  آرُم ، وِ تو   پَل  بیارِم ایمشو



نه گریوَه میکَه چارهَ م،نه  بِلیزَه تَشِ عقشت

شیوِسَه چنو وِ جونِم ، که دِ خوم  بیزارم ایمشو



وِ پریسکِ سیلِ چَشِت ، تَش وَنی دِ  زِنِه ای مِه

مِثِ پا پریکِ سوخته ،سی تو قِر میارِم ایمشو



دِ اول مِه نافِه عشِقم  ، بُرَنِن  وِ تیغِ ِبِرمِت

دِ چینَه وِ بَن جِگایی ، میکشَی وِ دارِم ایمشو



نفسم دَ وِر نِمیسَه ، دل صافم اشکِنایَه

که دِ سینه ها میمیرَه ، دَنگ  بی هوارِم  ایمشو