تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.

ترجمه و تفسیر آیات 17 تا 20 سوره ص

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

اصْبِرْ عَلَي مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ (17)
إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِشْرَاقِ (18)
وَالطَّيْرَ مَحْشُورَةً كُلٌّ لَّهُ أَوَّابٌ (19)
وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ (20)

ترجمه :

(اى پيامبر!) بر آن چه مى گويند شكيبا باش و بنده ما داود را ياد كن كه صاحب قدرت بود، امّا با اين حال، همواره روى به سوى درگاه ما داشت.

همانا ما كوه ها را رام كرديم در شامگاهان و بامدادان، همراه او تسبيح گويند.

و پرندگان را (نيز) گرد آورده (و تسخير او كرديم) تا همگى به داود رجوع كنند (و در ذكر خدا با او هماهنگ گردند).

و فرمانروايى و حكومت او را استوار داشتيم و به او حكمت و داورى عادلانه و فيصله بخش داديم.

نکته ها:

در اين سوره به تاريخ نه نفر از انبيا اشاره شده كه سرگذشت سه نفر به تفصيل و شش نفر به اجمال مطرح شده است. اولين نفر حضرت داود است كه با ده كمال ستايش شده است.
در اين آيات، براى حضرت داود ده كمال مطرح شده است:
الف) الگوى صبر براى پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله. «و اصبر على ما يقولون واذكر عبدنا داود»
ب) بندگى خداوند. «عبدنا»
ج) بازگشت به خدا و انابه هاى پى در پى. «انّه اوّاب»
د) قدرت داشتن. «انّا سخّرنا الجبال معه»
ه) تسخير كوه ها و هم نوايى آنها با او. «يسبّحن معه»
و) عرضه پرندگان بر او. «و الطير محشورة»
ز) هم نوايى آنها در انابه با او. «كلّ له اوّاب»
ح) حاكميّت و حكومت. «شددنا ملكه»
ط) حكمت الهى. «آتيناه الحكمة»
ى) داورى حقّ و فيصله دادن به اختلافات. «فصل الخطاب»
در قرآن، در چندين آيه از پرندگان سخن به ميان آمده است، از جمله:
الف) ماجراى حضرت ابراهيم و زنده شدن چهار پرنده. «فخذ اربعة من الطير»(16) كه پرندگان وسيله آشنايى با توحيد و معادشناسى قرار مى گيرند.
ب) يكى از معجزات حضرت عيسى ساختن مجسمه اى از يك پرنده بود كه با دميده شدن نَفَس حضرت حيات گرفت. «انّى اخلق لكم من الطين كهيئة الطير فانفخ فيه فيكون طيراً»(17)
ج) در اين آيه پرندگان هم نوا با داود مى شوند. «والطير محشورة»
د) هدهد كه براى سليمان خبر آورد و نامه رسانى كرد. «اذهب بكتابى هذا فالقه اليهم»(18)
ه) پرندگان منطق دارند و انبيا آن را مى دانند. «علّمنا منطق الطير»(19)
و) پرندگانى كه وسيله نابودى دشمنان مى شوند. «و ارسل عليهم طيراً ابابيل»(20)
ز) پرندگان، تسبيح و نماز آگاهانه دارند. «كلّ قد علم صلاته و تسبيحه»(21)