تفسیر قرآن

پیام‌های آیات 20 تا 23 سوره الذاریات

- نشانه هاى قدرت و حكمت الهى در زمين، همراه با پيشرفت علم و كشف اسرار طبيعت، روز به روز آشكارتر مى شود. «و فى الارض آيات...»
- آيات و نشانه هاى الهى در زمين، بسيار زياد و قابل توجّه است. «و فى الارض آيات» (كلمه «آيات» جمع و نكره آمده كه بيانگر تعدّد و عظمت است.)
- خداشناسى، بايد بر اساس يقين و بصيرت باشد. «و فى الارض آيات للموقنين»
- تا روحيه باور در انسان نباشد، نعمت ها نشانه خداوند شمرده نمى شود. «آيات للموقنين»
- مطالعه طبيعت، راه تقويت ايمان و باور توحيدى است. «آيات للموقنين»
- وجود انسان به قدرى با عظمت است كه خداوند آن را هم رديف كره زمين قرار داده است. «فى الارض... فى أنفسكم»
- خودشناسى، راه خداشناسى است. «آيات للموقنين... فى أنفسكم»
- مشكل اساسى كفّار و بى دينان، سطحى نگرى آنان است و خداوند آنان را از اين جهت مورد توبيخ قرار مى دهد. «افلا تبصرون» (بصيرت، به معناى نگاه عميق و دقيق است)
- نگاهى كه همراه با بصيرت نباشد، قابل توبيخ و سرزنش است. «أفلا تبصرون»
- سرچشمه ى رزق، در آسمان است. (باران، نور، باد، ابر و هوا و...) «و فى السّماء رزقكم»
- هرگونه خير و بركت يا قهر و عذاب الهى، به عنوان پاداش يا كيفر از آسمان نازل مى گردد. «فى السّماء... ما توعدون»
- آسمان و زمين، تحت ربوبيّت و تدبير الهى در مسير كمال است. «فوربّ السّماء و الارض»
- تأمين و تقدير روزى زمينيان در آسمان ها، نمودى از ربوبيّت گسترده خداوند در آسمان و زمين است. «فوربّ السّماء و الارض»
- قدرت نطق و سخن گفتن، از مواهب ويژه پروردگار به انسان است كه خداوند براى حقيقى بودن سخن و وعده ى خود، به سخن گفتن بشر مثل مى زند. «انه لحقّ مثل ما انكم تنطقون»

بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر