تفسیر قرآن
پیامهای آیات 20 تا 23 سوره الذاریات
- نشانه هاى قدرت و حكمت الهى در زمين، همراه با پيشرفت علم و كشف اسرار طبيعت، روز به روز آشكارتر مى شود. «و فى الارض آيات...»
- آيات و نشانه هاى الهى در زمين، بسيار زياد و قابل توجّه است. «و فى الارض آيات» (كلمه «آيات» جمع و نكره آمده كه بيانگر تعدّد و عظمت است.)
- خداشناسى، بايد بر اساس يقين و بصيرت باشد. «و فى الارض آيات للموقنين»
- تا روحيه باور در انسان نباشد، نعمت ها نشانه خداوند شمرده نمى شود. «آيات للموقنين»
- مطالعه طبيعت، راه تقويت ايمان و باور توحيدى است. «آيات للموقنين»
- وجود انسان به قدرى با عظمت است كه خداوند آن را هم رديف كره زمين قرار داده است. «فى الارض... فى أنفسكم»
- خودشناسى، راه خداشناسى است. «آيات للموقنين... فى أنفسكم»
- مشكل اساسى كفّار و بى دينان، سطحى نگرى آنان است و خداوند آنان را از اين جهت مورد توبيخ قرار مى دهد. «افلا تبصرون» (بصيرت، به معناى نگاه عميق و دقيق است)
- نگاهى كه همراه با بصيرت نباشد، قابل توبيخ و سرزنش است. «أفلا تبصرون»
- سرچشمه ى رزق، در آسمان است. (باران، نور، باد، ابر و هوا و...) «و فى السّماء رزقكم»
- هرگونه خير و بركت يا قهر و عذاب الهى، به عنوان پاداش يا كيفر از آسمان نازل مى گردد. «فى السّماء... ما توعدون»
- آسمان و زمين، تحت ربوبيّت و تدبير الهى در مسير كمال است. «فوربّ السّماء و الارض»
- تأمين و تقدير روزى زمينيان در آسمان ها، نمودى از ربوبيّت گسترده خداوند در آسمان و زمين است. «فوربّ السّماء و الارض»
- قدرت نطق و سخن گفتن، از مواهب ويژه پروردگار به انسان است كه خداوند براى حقيقى بودن سخن و وعده ى خود، به سخن گفتن بشر مثل مى زند. «انه لحقّ مثل ما انكم تنطقون»
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
- نشانه هاى قدرت و حكمت الهى در زمين، همراه با پيشرفت علم و كشف اسرار طبيعت، روز به روز آشكارتر مى شود. «و فى الارض آيات...»
- آيات و نشانه هاى الهى در زمين، بسيار زياد و قابل توجّه است. «و فى الارض آيات» (كلمه «آيات» جمع و نكره آمده كه بيانگر تعدّد و عظمت است.)
- خداشناسى، بايد بر اساس يقين و بصيرت باشد. «و فى الارض آيات للموقنين»
- تا روحيه باور در انسان نباشد، نعمت ها نشانه خداوند شمرده نمى شود. «آيات للموقنين»
- مطالعه طبيعت، راه تقويت ايمان و باور توحيدى است. «آيات للموقنين»
- وجود انسان به قدرى با عظمت است كه خداوند آن را هم رديف كره زمين قرار داده است. «فى الارض... فى أنفسكم»
- خودشناسى، راه خداشناسى است. «آيات للموقنين... فى أنفسكم»
- مشكل اساسى كفّار و بى دينان، سطحى نگرى آنان است و خداوند آنان را از اين جهت مورد توبيخ قرار مى دهد. «افلا تبصرون» (بصيرت، به معناى نگاه عميق و دقيق است)
- نگاهى كه همراه با بصيرت نباشد، قابل توبيخ و سرزنش است. «أفلا تبصرون»
- سرچشمه ى رزق، در آسمان است. (باران، نور، باد، ابر و هوا و...) «و فى السّماء رزقكم»
- هرگونه خير و بركت يا قهر و عذاب الهى، به عنوان پاداش يا كيفر از آسمان نازل مى گردد. «فى السّماء... ما توعدون»
- آسمان و زمين، تحت ربوبيّت و تدبير الهى در مسير كمال است. «فوربّ السّماء و الارض»
- تأمين و تقدير روزى زمينيان در آسمان ها، نمودى از ربوبيّت گسترده خداوند در آسمان و زمين است. «فوربّ السّماء و الارض»
- قدرت نطق و سخن گفتن، از مواهب ويژه پروردگار به انسان است كه خداوند براى حقيقى بودن سخن و وعده ى خود، به سخن گفتن بشر مثل مى زند. «انه لحقّ مثل ما انكم تنطقون»
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۱.۲k
۰۴ بهمن ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.