تنهایی

تنهایی
خیلی ﻋوضم کرد ...
ﺍﺯ من ادمی ساخت ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻧﺒﻮﺩم...
ﮔﺎﻩ ﺍﻧﻘﺪﺭ ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕ میشوم ﻣﺜﻞ ﺳﻨﮓ ...
ﮔﺎﻩ ﺍﻧﻘﺪﺭ ﺣﺴﺎﺱ میشوم ﻣﺜﻞ ﺷﯿﺸﻪ ...
ﺍﻧﻘﺪﺭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩم ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧم ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻻﻡ ﺗﺎ ﮐﺎﻡ ﺩﻫﺎﻧم ﺑﺎﺯﻧﻤﯿﺸﻮﺩ...
ﻏﺬﺍﯾم ﺭﺍ ﺳﺮﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺭم...
ﻧﻬﺎﺭ ﻫﺎ را ﻧﺼﻔﻪ ﺷﺐ...
ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺷﺎﻡ...
ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺁﻫﻨﮓ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ ﮐﻨم ﻭ ﻫﯿﭻ وقت ﺁﻫﻨﮓ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﯽ ﺷﻮم...
ﺷﺒﻬﺎ ﻋﻼﻣﺖ ﺳﻮﺍﻟﻬﺎﯼ ﻓﮑﺮم ﺭﺍ ﻣﯿﺸﻤﺮم ﺗﺎ ﺧﻮﺍﺑم ﺑﺒﺮﺩ...
ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ ﺍﺯ من ﺁﺩﻣﯽ ساخت ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺷﺒﯿﻪ خودم نیستم ...