شبهای که تو خوابی

شبهای که تو خوابی
عقربه‌های ساعت کنُد عبور می‌کنند
خسته‌اند
از این به تو نرسیدن‌های من
از این عادت تنهایی‌ام
باور کن
شوقی اگر نباشد
آدمی که از پای می افتد، هیچ
عقربه‌های ساعت هم می ایستند ...

🍃🌸
مژگان بوربور ‌ ‌‌‌‌‌